How Urgent are Blood Transfusions Provided in Emergency Service?

INTRODUCTION: A blood transfusion, defined as a procedure to replace lost blood, is actually a tissue transplantation, performed with consideration given to the impact profile, the potential development of complications, and the risk of anaphylaxis and rejection, which may lead to death. This study is an analysis of emergency blood transfusions in terms of symptoms and indications.

METHODS: Hospital records of blood transfusions administered in the emergency service were retrospectively reviewed. The patients were categorized into 2 groups: emergency patients and non-emergency patients, based on the presentation.
RESULTS: Over the course of 3 months, 1156 transfusions (2.18 per person) were performed in 528 patients (61.4% male). It was determined that the most commonly seen patient complaints were weakness (19%) and melena (14%), followed by cases in which the patient was asymptomatic, but there was laboratory pathology (12.9%). In all, 47% of all cases of blood transfusion were considered urgent.
DISCUSSION AND CONCLUSION: No correlation was determined between urgency requirement and hemoglobin level. Aside from those administered for active bleeding, most blood transfusions were not performed due to an urgent indication. The establishment of separate, ambulatory parenteral treatment units in could reduce the burden on emergency services to some extent and protect the priority status real emergency patients need.

Acil Servisteki Kan Transfüzyonları Ne Kadar Acil?

GİRİŞ ve AMAÇ: Kan transfüzyonu eksik olanın yerine konulmasıdır; etki profili, komplikasyon gelişimi, anaflaksi riski, ölüme kadar gidebilen rejeksiyon epizotları ile beraber düşünüldüğünde aslında bir doku transplantasyonudur. Klinik pratiğimizi dahiliye gözüyle semptom ve endikasyon açısından gözden geçirmek amacıyla acil dahiliye servisinde yapılan kan transfüzyonlarını derlemeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz acil dahiliye servisinde yapılan kan transfüzyonları geriye dönük olarak hastane bilgi sistemi üzerinden tarandı. Hastalar başvuru şikayetlerine göre aciliyet gerektirenler ve aciliyet gerektirmeyenler diye iki gruba kategorize edildi.
BULGULAR: Üç ayda dahiliye acil servisinde %61.4’ü erkek toplamda 528 hastaya 1156 adet transfüzyon gerçekleştirildi (kişibaşı ortalama 2.18 adet). Başvuru şikayetlerinde ilk üç sırada halsizlik (%19), melena (%14), yakınmasız (sadece laboratuvar patolojisi) (%12.9) yer alıyordu.Aktif kanamayla gelen gastrointestinal sistem kanamaları hariç tutulduğunda ne onkoloji ne hematolojik onkoloji ne de diğer hasta gruplarının temel başvuru şikayetlerine bakıldığında aciliyet gerektiren şikayet oranları %50 dahi değildi. Tüm hastaların %47’sini ancak acil hastalar oluşturmaktaydı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İstanbul Anadolu yakasının en kalabalık hastanelerinden biri olan hastanemiz yoğun bir transfüzyon deneyimine sahiptir. Sonuç olarak aciliyet gereksinimi ile hastaların geliş hemoglobin düzeyleri arasında bir korelasyon olmadığı gibi; aktif kanama haricinde acilde yapılan kan ürünleri transfüzyonlarının çoğunun acil endikasyonla yapılmadığı görüldü. Acil servislerin yükünü bir nebze azaltılması ve gerçek acil hastaların önceliğinin korunması adına hastanelerde ayaktan parenteral tedavi ünitelerinin kurulması düşünülebilir.