Multidisciplinary Approach and Clinical Algorithm in Resection and Reconstruction for Chest Wall Tumor

INTRODUCTION: The aim of this study was to retrospectively review files of patients who had tumor resection and reconstructive surgery performed by thoracic and plastic surgeons due to chest wall tumor, and to create reconstruction algorithm.
METHODS: Records of 45 patients who underwent surgery for chest wall tumor between 2006–2014 were included in this study. Data including age, sex, tumor localization, defect size, quantity of resected costa and bone, and method of skeletal and soft tissue reconstruction were gathered retrospectively from patient files.
RESULTS: The largest defect was 325 cm2 and smallest was 36 cm2. Titanium mesh was used in 54% of patients, while prolene mesh was used in 32%. Pectoralis kite flap (n=14), latissumus dorsi muscle-skin muscle flap (n=12), latissumus dorsi muscle flap and pectoral kite flap (n=5), vertical rectus abdominus skin muscle flap(n=6), omentum flap (n=3), transvers rectus abdominus skin muscle flap (n=3), free anterolateral thigh flap (n=2), and local rotation flap (n=1) were used for soft tissue reconstruction.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Algorithm for soft and skeletal tissue reconstruction was created in accordance with obtained data.

Toraks Duvarı Tümörlerinde Göğüs Duvarı Rezeksiyonu-Rekonstrüksiyonunda Multidsipliner Yaklaşım ve Klinik Algoritmamız

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada multidisipliner yaklaşımla toraks duvarı tümörü nedeniyle rezeksiyon ve onarım yapılan hastaların geriye dönük olarak incelenerek bir rekonstrüksiyon algoritması oluşturulması planlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemizde 2006–2014 yılları arasında toraks duvarı tümörü nedeniyle ameliyat edilen 45 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, tümörün primer veya nüks tümör olup olmadığı, lokalizasyonu, rezeksiyon sonrası oluşan defekt boyutları, kot rezeksiyonu yapılıp yapılmadığı, iskelet rekonstrüksiyon yöntemi, yumuşak doku onarımının hangi fleple yapıldığı, hastaların dosyalarından geriye dönük olarak tarandı.
BULGULAR: Onarılan en büyük defekt 325 cm2, en küçük defek 36 cm2 idi. Olguların %54’ünde titanyum mesh %32’sinde ise prolen mesh kullanıldığı saptandı. Yumuşak doku onarımında ise pektoralis majör kite flap (n=14), latissimus dorsi kas-kas deri flebi (n=12), latisimus kas deri flebi ile kombine pektoral kite flep (n=5), vertikal rektus abdominus kas deri flebi (n=6), omentum flebi (n=3), transvers rektus abdominus kas deri flebi (n=3), serbest anterolateral uyluk flebi (n=2) ve lokal rotasyon flebi (n=1) kullanıldığı tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Elde edilen veriler ışığında iskelet ve yumuşak doku rekonstrüksiyonu için algoritmalar oluşturuldu.