Corneal Collagen Cross-Linking for Treatment of Keratoconus

OBJECTIVE: The aim of this study was to assess the results of corneal collagen cross-linking (CXL) with riboflavin using ultraviolet-A light for the treatment of keratoconus.
METHODS: Thirty seven eyes of 37 patients with progressive keratoconus were included in this retrospective study. The corneal epithelium was removed manually within the central 8-9 mm diameter area. A solution of 0.1% riboflavin was applied to the cornea every 5 min for 30 min prior to irradiation. The cornea was irradiated with UV-A light. During the 30 min irradiation, drops of riboflavin solution were applied to the cornea at 5 min intervals. During the follow up period, we recorded the best spectacle-corrected visual acuity (BSCVA), manifest refraction and corneal topographic changes at 1 month, 3 and 6 months.
RESULTS: There was no statistically significant change in BSCVA (p>0.05). The preoperative mean BSCVA was 0.47±0.21 and the postoperative BSCVA was 0.47±0.19. Spherical equalant decreased by an average of 0.55 D (p<0.05). The mean K value decreased by 0.53 D. There was a statistically significant decrease in the mean K reading (p<0.05).
CONCLUSION: The results show a stabilization and improvement in keratoconus after CXL. This suggests that CXL is a safe and promising method for the treatment of keratoconus.

Keratokonusta Korneal Kollajen Çapraz Bağlama Sonuçlarının Değerlendirilmesi

AMAÇ: Keratokonusta ultraviole-A ve riboflavin kullanarak yapılan korneal kollajen çapraz bağlama (KKÇB) sonuçlarının değerlendirilmesi.
YÖNTEMLER: Bu geriye dönük çalışmada ilerleyici keratokonuslu 37 hastanın 37 gözü değerlendirildi. Santral 8-9 mm çapında kornea epiteli manuel olarak uzaklaştırıldı. İşlemden önce 30 dakika boyunca her beş dakikada bir %0.1’lik riboflavin solüsyonu damlatıldı. Kornea 30 dakika boyunca UV-A ile ışınlandı ve ışınlama sırasında her beş dakikada bir damla riboflavin solüsyonu damlatıldı. Hastaların ameliyat sonrası birinci, üçüncü, altıncı aylardaki takiplerde elde edilen gözlükle en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (GEİDGK), topografik keratometri (K) değerleri, refraksiyon değerleri kaydedildi.
BULGULAR: GEİDGK’de istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Ameliyat öncesi ortalama EİDGK 0.47±0.21’den 0.47±0.19’a değişti. Sferik eşdeğerde ortalama 0.55 D azalma saptandı (p<0.05). Ortalama K değerinde 0.53 D azalma saptandı. Bu azalma istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05).
SONUÇ: Bulgular keratokonusta KKÇB sonrası düzelme ve stabilizasyon olduğunu göstermiştir. Bu çalışma KKÇB’nin keratokonusta güvenilir ve umut vaad eden bir metot olduğunu ileri sürmektedir.