Comparison Of External Dacryocystorhinostomy And Endonasal Endoscopic Dacryocystorhinostomy In Management Of Unsuccessful Lacrimal Surgery

OBJECTIVE: Recurrent epiphora occuring after a dacryocystorhinostomy operation is an unwanted problem. This study was presented to compare the surgical success rates of external dacryocystorhinostomy (EXT-DCR) and endonasal dacryocystorhinostomy (END-DCR) in management of unsuccessful lacrimal surgery. The results of a total of 18 cases in 17 patients (3 males, 14 females) that were operated between 1999-2003 were reviwed in this retrospective study. Patients were analysed as 10 cases in the first group who underwent EXT-DCR as revision surgery and 8 cases in second group who underwent END-DCR operation. The surgical success rates were evaluated with absence of symptoms and results of lacrimal irrigation. In the first group, the success rates of 10 cases (3 males, 7 females) were evaluated after 7-40 months follow-up period. 7 of cases were successful (70%) in this group. In the second group, the success rates of 8 cases in 7 patients (one patient underwent bilateral END-DCR and one patient underwent END-DCR as third operation after a second unsuccessful EXT-DCR [first group]) were evaluated after 3-12 months follow-up period. Five cases were successful (50%) in this group. The EXT-DCR revealed superior outcomes when compared with END-DCR in recurrent dacryostenosis.
METHODS:
RESULTS:
CONCLUSION:

Nüks Olgularda Eksternal Dakriyosistorinostomi Ve Endonazal Endoskopik Dakriyosistorinostomi Ameliyatı Sonuçlarının Karşılaştırılması

AMAÇ: Geçirilmiş bir dakriyosistorinostomiden sonra hastanın şikayetlerinin devam etmesi hasta için olduğu kadar cerrah için de büyük sorundur. Bu çalışma başarısız eksternal dakriyosistorinostomi geçirmiş nüks dakriyostenozlu olgularda eksternal dakriyosistorinostomi (EKS-DSR) ve endonazal endoskopik dakriyosistorinostomi (END-DSR) sonuçlarının karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. 1999-2003 yılları arasında kliniğimizde opere edilen nüks dakriyostenozlu 17 hastaya (3 erkek, 14 kadın) ait toplam 18 dakriyosistorinostomi çalışmaya dahil edildi. Vakalar, EKS-DSR uygulanan 10 olgu 1. grup ve END-DSR uygulanan 8 olgu 2. grup olarak incelendi. Takiplerde cerrahi başarı hasta şikayetleri kaydedilerek ve nazolakrimal kanal lavajı yapılarak değerlendirildi. Birinci gruptaki 10 (7 kadın, 3 erkek) olgunun 7-40 ay takip sonrasındaki cerrahi başarısı değerlendirildiğinde, 7 olguda (%70) başarılı sonuç elde edildi. İkinci grupta 7 hastaya ait 8 olgu (1 hasta bilateral nüks nedeniyle bilateral endonazal endoskopik ameliyat geçirdi, 1 hastada başarısız 2. EKS-DSR ameliyatından sonra [1. grup] üçüncü operasyon olarak END-DSR ameliyatı yapıldı) 3-12 ay takip edildi. 4 olguda (%50) başarılı cerrahi sonuç elde edildi. Nüks dakriyostenozlu olgularda eksternal yaklaşımın cerrahi başarısı daha yüksek bulunmuştur.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ: