AMAÇ: Sodyum fosfat (NaP) kolonoskopi hazırlığında en sık kullanılan oral preparattır. NaP kullanımına bağlı olarak hiperfosfatemi, hipernatremi, hipokalsemi ve hipopotasemi gibi
yan etkiler gelişebilir. NaP’ın etkinlik ve güvenilirliğini göstermek amacıyla kreatinin değerleri normal olan hastalarda yan etki sıklığı, yan etkilerin hastalarda bir semptoma yol açıp açmadığı ve kolon temizliğindeki etkinliği değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Araştırma Hastanesi Endoskopi Ünitesi’nde elektif olarak kolonoskopi randevusu alan hastalardan kreatinin düzeyi normal olan 54 hasta çalışmaya kabul edildi. Kolonoskopi hazırlığı NaP solüsyonu ile yapıldı. Hastaların kolonoskopiden 3 gün önce ve kolonoskopiye başlamadan hemen önce serum biyokimya testlerine bakıldı, EKG’leri çekildi. Kolon temizliği Ottawa Skalası’na göre değerlendirildi.
BULGULAR: NaP kullanımı sonrası hastaların potasyum ve kalsiyum düzeyleri anlamlı derecede azalırken fosfor düzeyleri anlamlı derecede arttı. Ancak bu bulgular hastalarda herhangi
bir semptoma veya EKG bulgusuna yol açmadı. Sağ kolon (7 hasta) dışında yetersiz temizlik saptanmadı ve ortalama toplam skor 2 olarak bulundu.
SONUÇ: Kreatinin değeri normal olan hastalarda NaP ile yapılan kolonoskopi hazırlığına bağlı olarak herhangi bir semptoma yol açmayan, potasyum düşüklüğü, kalsiyum düşüklüğü
ve fosfor yüksekliği görülebilir. NaP etkili bir kolon temizliği sağlamaktadır.

OBJECTIVE: Sodium phosphate (NaP) is the most commonly used oral preparation in preparation for colonoscopy. NaPrelated side-effects include hyperphosphatemia, hypernatremia,
hypocalcemia and hypokalemia. This study aimed to investigate the frequency of these side-effects, to clarify whether these side-effects cause any symptoms and to determine the efficacy of NaP in colon cleansing.
METHODS: Among the patients scheduled for elective colonoscopy in the Endoscopy Unit of Dr. Lutfi Kirdar Kartal Training and Research Hospital, 54 patients with normal creatinine values
were admitted in the study. Preparation for colonoscopy was achieved with oral NaP solution. Serum biochemistry tests were performed and ECGs were obtained 3 days before and just prior to colonoscopy. The quality of colon cleansing was scored
according to the Ottawa scale.
RESULTS: Serum potassium and calcium levels significantly decreased and serum phosphorus levels significantly increased after NaP treatment. However, these alterations did not cause any symptoms or ECG abnormality. Inadequate cleansing was noted only in the right colon of 7 patients whereas the mean total score was 2.
CONCLUSION: In patients with normal creatinine values, potassium and calcium levels may decrease and phosphorus levels may increase without causing any symptoms. NaP provides an
effective treatment for colon cleansing.

AMAÇ: Serviks kanseri, gelişmekte olan ülkelerde kadınlarda kansere bağlı ölümlerin önde gelen nedenidir. Bu makalede, bölümümüze başvuran kadın hastaların klinik parametrelerini
değerlendirerek, smear sonuçları ile karşılaştırmak istedik.
YÖNTEMLER: Kadın doğum polikliniğimize 2010-2011 yılı arası başvuran 1101 kadının Bethesda sistemine göre değerlendirilen smear sonuçları, retrospektif klinik verilerle değerlendirildi.
BULGULAR: Yaş arttıkça enflamasyon tanısının normal izlenmesine oranla anlamlı olarak azaldığı (p=0.001), akıntı-ağrı şikayetinin anlamlı olarak arttığı (p<0.0001), kanama ve kitle hissi şikayetinin değişmediği saptandı (sırasıyla, p=0.978 ve 0.688). Mann-Whitney U testi ile rahim içi araç (RİA) varlığı durumunda aktinomiçes enfeksiyonunun, RİA yokluğu durumuna oranla anlamlı olarak arttığı gözlendi (p<0.0001). Pap smear sonuçlarına bakıldığında, önemi bilinmeyen atipik skuamöz hücreler/düşük dereceli skuamöz
intraepitelyal lezyon (ASC-US/LSIL) oranı %11.1 olduğu tespit edildi.
SONUÇ: Servikovajinal tarama yönteminin, en güvenli ve en kolay tarama yöntemi olduğunu ve gereği halinde doku biyopsisi ile erken tanı şansının daha da yükseleceğini umuyoruz.

OBJECTIVE: Cervical cancer is the leading cause of cancerrelated death among women in developing countries. In this article, we evaluated the clinical parameters of female patients
presenting to our department and compared them with smear test results.
METHODS: The smear test results of 1,101 women presenting to our obstetrics clinic in the period 2010-2011were evaluated with retrospective clinical data according to the Bethesda System.
RESULTS: It was determined that, in comparison with the normal observation of a diagnosis of inflammation (p=0.0001), inflammation decreased significantly as age increased, that discharge and pain complaints increased (p<0.0001), and that complaints of bleeding and presence of lumps did not change (p=0.978 and 0.688, respectively). It was observed with the Mann-Whitney U test that the actinomyces infection increased in the cases with
presence of an intrauterine device (IUD) in comparison with the absence of an IUD. When the results of the Pap smear test were examined, the ratio of atypical squamous cells of undetermined significance/low-grade squamous intraepithelial lesion (ASCUS/
LSIL) was found as 11.1%.
CONCLUSION: We believe that cervicovaginal curettage is the most reliable and easiest procedure, and we hope that the chance for an early diagnosis will increase with tissue biopsy, when needed.

AMAÇ: Bu çalışmada, 10 yıllık periyot içinde takip edilen dudak kanserlerinde klinikopatolojik özellikler, relaps paterni, prognostik faktörler ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi
amaçlandı.
YÖNTEMLER: Kliniğimizde 2000-2010 yılları arasında takip edilen yassı epitel hücreli dudak karsinomu tanılı 90 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaların 44’ü (%49) evre I, 30’u (%33) evre ll, 11’i (%12) evre III ve 5’i (%6) evre lVa olarak evrelendi. Tüm hastalara cerrahi rezeksiyon, 32 (%36) hastaya boyun diseksiyonu
uygulanmış idi. Ameliyat sonrası dönemde 28 (%31) hastada radyoterapi uygulandı. Toplam 26 (%29) hastada tekrarlama oldu (%21 bölgesel, %3 dudak, %3 lokal+bölgesel, %2 uzak). Median 40 ay izlem sonrasında 75 hasta (%84) hastalıksız
olarak takip edilmektedir. Hastaların 12’si (%13) hastalık nedeni ile, 3’ü (%3) hastalık dışı nedenle hayatını kaybetti. Genel sağkalım 5 yılda %77.5 olup, hastalıksız sağkalım 5
yılda %66 idi.
SONUÇ: İleri evre ve cerrahi sınır pozitifliği sağkalımı kötüleştirmektedir. TNM evresine ek olarak tümör derinliğinin de kötü prognostik faktör olarak dikkate alınması önerilebilir.

OBJECTIVE: In our study, we followed the clinicopathological features, relapse patterns and prognostic factors of lip cancers, and treatment results were evaluated over a 10-year period.
METHODS: We reviewed retrospectively the results of 90 patients treated in our clinic between 2000 and 2010 with a diagnosis of squamous cell carcinoma (SCC) of the lip.
RESULTS: Forty-four patients (49%) were stage I, 30 (33%) stage II, 11 (12%) stage III, and 5 (6%) stage IVa. Surgical resection was applied to all patients, and included neck dissection in 32 (36%) patients. Twenty-eight (31%) patients had radiotherapy in the postoperative period. Twenty-six (29%) patients had recurrence (21% regional, 3% local, 3% local+regional, 2% distant metastasis). Seventy-five patients (84%) were followed as disease-free in a median of 40 months follow-up. Twelve patients (13%) died due to disease and 3 (3%) due to reasons other than disease. Overall survival at 5 years was 77.5%, and disease-free survival at 5 years was 66%.
CONCLUSION: Advanced stage and surgical margin positivity exacerbated the survival. In addition to the TNM stage of the tumor, the tumor depth is recommended to be considered as a
poor prognostic factor.

AMAÇ: Akciğerlerin gelişimsel anomalileri (AGA), nonherediter olan nadir bir hastalık grubudur. Bu anomalilerin bir kısmı ağır seyretmekte olup prenatal dönemde fetüsün kaybına yol açabilir. Çalışmamızda, hastanemize başvuran çocuk hastalarda doğuştan akciğer anomalilerini ve tiplerini belirleyip, tedavi yöntemlerini araştırmayı amaçladık.
YÖNTEMLER: 2009-2011 yılları arasında hastanemize başvuran obstetrik ve diğer hasta gruplarında çeşitli görüntüleme yöntemleri ile AGA tespit edilen hastalar, tanı alma zamanları, tanı yöntemleri ve tedavileri açısından geriye dönük olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Hastanemizde 2 yıllık dönem içerisinde toplam 27 hastada gelişimsel akciğer anomalisi saptandı. Olguların 13’ü sadece ultrasonografi, 2’si ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntüleme ile prenatal dönemde tanı aldı. On bir hastaya postnatal dönemde bilgisayarlı tomografi ile tanı konuldu.
SONUÇ: Akciğerlerin gelişimsel anomalileri prenatal dönemde fetüsün, postnatal dönemde yeni doğan bebeğin kaybına yol açabildiklerinden erken tanı konulması ve tedavisi önemlidir.

OBJECTIVE: The congenital anomalies of the lung is a rare and non-hereditary group of lung diseases. Some of these anomalies can progress very severely so that they can cause abortus of the fetus. In this present study, we aimed to determine the types of congenital lung diseases (CLD) and investigate their treatment modalities in the paediatric patient group
attended to our hospital.
METHODS: Between 2009 - 2011, the obstetric and other patient groups were evaluated for CLD existence by various imaging techniques. Any kind of CLD diagnosed patients were evaluated retrospectively according to the diagnosis time, technique and treatment modalities.
RESULTS: In this 2 year time period, 27 patients were diagnosed with CLD. Thirteen patients diagnosed with ultrasonography solely, 2 patients diagnosed with ultrasonography and magnetic resonance imaging in the prenatal period. Eleven patients diagnosed with computed tomography in the potnatal period.
CONCLUSION: The early diagnosis and treatment of CLD is of most importance because of the fatal progression in the prenatal and postnatal period.

AMAÇ: 2009-2011 yılları arasında spinal veya paraspinal metastazı nedeniyle daha önce radyoterapi uygulanan 21 hasta, stereotaktik radyocerrahi (SRS) ile tekrar tedavi edildi ve retrospektif olarak değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Tüm hastalar aynı bölgeden daha önceden konvansiyonel fraksiyon eksternal radyoterapi almıştı. SRS ortalama dozu 14 Gy ve ortalama fraksiyon sayısı 2 idi. Hastaların medyan yaşı 53 idi. Hastalar medyan 8 ay takip edildi.
BULGULAR: Tüm hastalar için ortalama sağkalım süresi 11.7 aydı. SRS sonrası 2. ayda yapılan ilk değerlendirmede 6 (%28.6) hastada parsiyel yanıt alındı; 14 (%66.7) hasta stabil,
1 (%4.8) hasta ise progrese idi. Takip süresi sonunda ise 2., 3., 6. ve 11. aylarda olmak üzere 4 (%19) hastada lokal progresyon gelişti. Bir hastada SRS sonrası 8. ayda alt ekstremitede minimal parestezi gelişti.
SONUÇ: Sonuç olarak, daha önce spinal radyoterapi görmüş hastalarda SRS kabul edilebilir toksisite sonuçlarıyla uygulanabilinir bir tedavi seçeneğidir.

OBJECTIVE: Between 2009-2011, 21 patients with spinal and paraspinal metastases within a previously irradiated field were treated with stereotactic radiosurgery (SRS). The patients were evaluated retrospectively.
METHODS: All patients had undergone conventionally fractionated external beam radiotherapy (EBRT). The SRS was delivered to a median marginal dose of 14 Gy, in a median 2 fractions. The median age was 53 years. The median follow-up period was 8 months.
RESULTS: Mean overall survival was 11.7 months for all patients. Two months after SRS, 6 (28.6%) patients had partial response, 14 (66.7%) had stable disease and 1 (4.8%) had progression. At the end of the follow-up, 4 (19%) patients developed local progression
at 2, 3, 6, and 11 months, respectively. Minimal paresthesia was observed in the lower extremities in a patient in the 8th month after SRS.
CONCLUSION: SRS can be used as a treatment option with acceptable toxicity in patients with spinal metastases within a previously irradiated field.

AMAÇ: Meslek seçimi bireylerin yaşamlarını etkileyen en önemli faktörlerden birisidir. Kendine uygun mesleği seçen bireyler yaşam boyu mutlu olacağı gibi yaptıkları işte de verimli
olacak, kendisine ve yaşadığı topluma daha çok fayda sağlayacaktır. Bu önemden hareketle, tanımlayıcı bir araştırma niteliğinde olan bu çalışma öğrencilerin meslek ve üniversite tercihlerini etkileyen etmenleri saptamak amacı ile yapıldı.
YÖNTEMLER: Kesitsel tanımlayıcı nitelikte olan bu çalışma örneklemini Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi’ne 2009-2010 akademik yılında kayıt yaptıran öğrenciler oluşturdu.
BULGULAR: Araştırmaya katılan öğrencilerin %70.32’sinin kendi isteği ile tercih yaptığı, %45.05’inin İç Anadolu Bölgesi’nden geldiği ve %57,4’ünün ailesinin ekonomik durumunu orta olarak
değerlendirdiği görüldü. Öğrenciler tercihlerini çoğunlukla 6-10. sıralarda yaptıkları ve çoğunluğunun tercih ettiği bölümle ilgili genel bilgiye sahip olduğu sonucuna varıldı.
SONUÇ: Üniversite tercihini etkileyen faktörler arasında; üniversitenin şehre olan mesafesinin daha etkili olduğu, şehrin sosyo-ekonomik düzeyinin, yurt ve barınma olanaklarının
etkisinin düşük olduğu, öğretim elemanları ve akademik yapının etkisinin olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

OBJECTIVE: Selection of one’s career is one of the most important factors affecting an individual’s life. Individuals who choose appropriately will be happier in their lifetime, more efficient
in their work, and of greater benefit to society. This descriptive cross-sectional study was conducted to determine the factors that affect the preferences of students in their selection of a profession and university.
METHODS: The sample of this cross-sectional descriptive study included students attending Kırıkkale University, Faculty of Health Sciences, who were enrolled in the 2009-2010 academic
year.
RESULTS: Overall, 70.32% of the participants selected his/her own preference, 45.05% were from the Central Anatolia region, and 57.4% assessed the economic status of their family
as moderate. Students generally indicated their preferences on the 6th-10th lines, and the majority of them had general information related to the department preferred.
CONCLUSION: The study shows that distance from the university to the city centre is far more effective in selecting a university than the social-economic status of the city and accommodation
facilities. It can also be seen that the academic structure of the university has hardly any effect on university preference.