Atrial natriüretik peptid (ANP), vücudun volüm dengesinin düzenlenmesinde diüretik, natriüretik ve vazodilatatör etkisiyle rol alan bir hormondur. Çalışmamızda vücuttaki hemodinamik dengelerin değişmesine yol açan bir uygulama olan hemodiyalizin, ANP düzeylerine etkisini araştırdık. Haydarpaşa Numune Hastanesi İç Hastalıkları servisine başvuran nondiabetik renal yetmezlikli ve hemodiyaliz uygulanan 13 erkek, 7 kadın hasta çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 42,0±5,7 yıl idi. Hastaların hemodiyaliz öncesi ve sonrasında kan üre azotu (BUN), kreatin, sodyum, potasyum, klor, hematokrit, ve ANP düzeyleri ölçüldü. ANP düzeyleri radio immuno assay (RİA) (Phonix Pharmaceuticals) yöntemi ile ölçüldü. ANP düzeyleri diyaliz öncesinde 220,12±16,4 pg/ml iken, diyaliz sonrasında 180,50±16,1 pg/ml olarak ölçüldü (p=0,01). Diyaliz öncesi ve sonrası ölçümlerde sistolik ve diastolik kan basıncı, BUN, kreatin ve potasyum değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı düşüşler saptandı. Sodyum, klor ve hematokrit değerlerinde ise anlamlı değişme olmadı. Çalışmamızdaki bulgular, ANP düzeylerinin, hemodiyaliz uygulanan kronik renal yetmezlikli hastalarda volüm fazlalığının bir göstergesi olduğunu düşündürmektedir.

Atrial Natriuretic Peptide (ANP) is a hormone that regulates the volume balance of the body with diuretic, natriuretic, vasodilatatory effects. In this study, we investigated the effect of hemodialysis on ANP levels which alters the heinodynamic status of the body. 7 female and 13 male nondiabetic patients undergoing hemodialyses because of renal failure who applied to Haydarpaşa Numune Training Hospital Internal Diseases Clinic were included in this study. Mean age of the patients were 42.0±5,7 years. Blood Urea Nitrogen (BUN), creatinin, sodium, potassium, chlorure, hematocrit and ANP levels were measured before and after hemodialysis. ANP levels were determined with radioimmunoassay method (Phonix Pharmaceuticals). ANP levels were 220,12±16,4 pg/ml and 180,50±16,1 pg/ml before and after hemodialysis respectively. This result was statistically significant (p=0.01). Sistolic and diastolic blood pressure, BUN, creatinin and potassium levels decreased significantly after hemodialysis. There were no significant changes in sodium, chlorure and hematocrit levels. The result of this study shows that the ANP levels of the patients undergoing hemodialysis with chronic renal failure can be accepted as an index of volume overload.

Bu çalışmada, anti-HCV pozitif annelerin, HCV enfeksiyonunu ve/veya antikorunu vertikal yolla yenidoğanlarına ne derece geçirebildiklerini araştırdık. Anti-HCV pozitifliğini baz alarak, gebelerde HCV insidansını saptamayı da amaçladık. HCV taşıyıcılığını ve vertikal geçişini izlemek amacı ile hastahanemiz Kadın Doğum Kliniğine başvurup doğum için yatırılan sağlıklı 1005 gebede anti-HCV pozitifliğini araştırdık ve dört gebede anti-HCV'i pozitifliği saptadık (% 0.39). Bu pozitif annelerde ve yenidoğanlarında ayrıca anti-HIV, antiHCV (IgM) ve HCV-RNA çalıştık. Dört anti-HCV (+) annenin dördü de HIV (-) ve anti-HCV (IgM) (-) bulundu. Yalnız bir olguda HCV-RNA pozitif bulundu. Bu annenin ve HCV-RNA negatif üç anneden birinin yenidoğanında yani toplam iki yenidoğanda anti-HCV pozitif olarak saptandı. Bu pozitif dört annenin dört yenidoğanında da anti-HIV, anti-HCV (IgM) ve HCV-RNA negatif olarak bulundu. Bu antikorların plasentadan geçen Ig G tipinde pasif antikorlar olabileceğini düşündük. Çalışmamızda, tüm dünyadaki HCV taşıyıcılığının HBV'den daha düşük ve vertikal geçişinin daha seyrek olduğu yönündeki diğer çalışmalara uygunluk gösterdiğini düşünmekteyiz. Sonuç olarak HCV'nin tüm gebelerde rutin olarak taranmasına gerek yoktur. Riskli anne ve yenidoğanların taraması yeterlidir.

The aim of this study is to determine the HCV prevalance of pregnant women in our county and to assess the vertical transmission of HCV infection and/or HCV antibody to their newborns. 1005 healty looking pregnant women who had been admitted into our hospital between December 1997 and July 1998 were screened for HCV antibody. Four of 1005 were found to be anti-HCV positive (0.39 %). All of the four anti-HCV positive mothers and their newborns were screened for anti-HIV, anti-HCV (Ig M) and HCV-RNA by Elisa and PCR respectively, and liver function tests were also evaluated. All of the four anti-HCV positive mothers were found to be anti-HIV and anti-HCV(IgM) negative, only one was found to be HCV-RNA positive. Among the newborns of four anti-HCV positive mothers, only two were found to be anti-HCV positive (50%) and one of them was born from a HCV-RNA positive mother. The HCV antibodies found in these two newborns were likely to be due to the passive transfer of antibodies (Ig G) through the placenta. Anti-HCV, anti-HIV and HCV-RNA were found to be negative in all of these four newborns.. As a conclusion, our study showed that HCV antibody positivity is 0.39 % among pregnant women and routine screening for HCV antibody during pregnancy is not cost effective for our county.

Serviksin benign ve premalign lezyonlarının tedavisinde LEEP in etkinliğini araştırmak amacıyla, polikliniğimize başvuran hastalardan sitolojik tarama testlerinde anormal sitoloji bulgusu olanlara kolposkopik inceleme, endoservikal küretaj, gerekenlere kolposkopi ile yönlendirilmiş biopsi ve tümüne LEEP uygulandı. Tüm hastalarda LEEP materyalinin histopatolojik tetkiki yapıldı. LEEP sonrası 3 ve 6. aylarda endoservikal fırça ile yapılan sitolojik tetkikleri benign bulundu. Olgularda postoperatif kanama, infeksiyon, servikal stenoz gibi komplikasyonlar gelişmedi. Sonuç olarak LEEP, kolay, ucuz, hızlı, lokal anestezi ile poliklinik şartlarında uygulanabilen, hasta toleransı iyi, önemli bir komplikasyon görülmeyen ve histopatolojik tetkik şansına sahip, başarılı bir tedavi yöntemi olarak değerlendirildi.

In order to investigate the LEEP technique's efficiency in the treatment benign and premalign lesions of the cervix, out of the patients who were examined in our poly clinic, those whom, in the cytological screening tests resulted in an abnormal cytological result were colposcopically investigated, further endocervical curettage and where necessary biopsy was conducted. All the patients were treated with LEEP. All the LEEP materials were pathologically investigated. The cytological testing in the 3rd and 6th months after the LEEP were found to be benign. Complications such as postoperative bleeding, infection, cervical stenosis was not observed in the patients. As a result LEEP has been confirmed to be an easy, cost effective, fast, and office procedure with local anesthesia with high tolerability, without significant complications and with a pathological specimen, and overall a successful method of treatment.

Kronik pelvik ağrı, psikolojik, fizyolojik veya organik patolojilere bağlı olabilir. Fizik muayenede çoğunlukla patolojik bir bulgu saptanamaz ve ağrının psikolojik kökenli olduğu düşünülerek hasta uygunsuz yönlendirilir ve çeşitli semptomatik tedaviler kullanılır. Hastanın ağrıya neden olabilecek organik bir patolojisi olup olmadığını kesin olarak söylemek ancak laparoskopi ile mümkün olmaktadır. Ayrıca operatif laparoskopi ile teşhis ve tedavi aynı seansta yapılabilmektedir. Kronik pelvik ağrı tanımlayan hastalarda laparoskopi yaparak organik bir patoloji olup olmadığını saptamayı, bu bulguları, ağrısız hastalarınkilerle karşılaştırarak laparoskopinin ağrı yönetimindeki yerini belirlemeyi amaçladık.

Chronic pelvic pain may be related to psychologic and organic pathologies. During physical examinations, pathological findings mostly cannot be obtained and by assuming a psychological ethiology the patient is mislead. It is only possible to tell whether a patient has an organic pathology or not, certainly, may only be achieved by laparoscopy. However diagnosis and treatment with operative laparoscopy can be achieved simultaneously. Our purpose was to compare the data from the patients with chronic pelvic pain by means of laparoscopy in order to find out whether the patient has an organic pathology or not, and the data from the patients in the hospital without pain by means of laparoscopy