Effects of Different Abdominal Closure Techniques on Wound Healing

Objective: Incisional hernias that are the type of anterior abdominal wall hernia (ventral hernia) are common surgical problems after abdominal procedures. Although these types of hernias are seen after every abdominal operation, they are mostly seen after the midline and transverse incisions. However, the incidence of incisional hernia is 20%, according to the latest data, the incidence of incisional hernia is 2-11%. Only in the U.S.A., 190 000 incisional hernia operations are carried out per year. Incisional hernias that are seen after abdominal surgical procedures cause important loss of labour, morbidity and adversely affect the quality of life. Because of the high incidence and morbidity rate, it is one of the important problems of surgery. Incisional hernias originated from previous insufficient healing of abdominal closure. Factors that cause incisional hernias are obesity, tight closure of wound edges, wound infection, hematoma, seroma, type of incision, the technique of abdominal closure, steroid use, malnutrition (hypoproteinemia), smoking, COPD, diabetes and mellitus.
Methods: In this study, experimentally, we aimed to show the pathologic and biochemical effects of different closure techniques on wound healing into the cellular level of rats.
Results: In this study, we used 40 female rats that were Wistar Albino types and their mean-weight was 200–250 gr. Rats were divided into five groups. Each group included eight rats. U-shaped samples were taken from mid-line incision, previously made, for pathologic (inflammation, angiogenesis and collagen activity) and biochemical [MDA (malondialdehyde), NO (nitric oxide), caspase 3 activity, MMP 2-9 (Metalloproteinases 2 and 9), TNF alfa (tumor necrosis factor alfa), IL6 (interleukin 6)] study, and after these procedures, rats were sacrificed.
Conclusion: The findings obtained in this study show that there was no statistically significant difference between abdominal closure techniques one by one or continue suturing concerning incisional hernia if the fascia was closed optimally (not very tight, not to deteriorate the vascularity and end to end closing).

Sıçanlarda Farklı Batın Kapama Tekniklerinin Yara İyileşmesi Üzerine Etkisi

Amaç: Ön karın duvarı fıtıkları (ventral herniler) karın cerrahisi sonrasında sık karşılaşılan problemlerdendir. Bu tip fıtıklar çoğunlukla orta hat ve transvers kesilerden sonra görülmesine rağmen her tip karın operasyonundan sonra görülebilirler. Sıklığı %20 olmasına rağmen son verilere göre insizyonel fıtık sıklığı %2–11’dir. Sadece Amerika Birleşik Devletleri’nde yılda 190.000 insizyonel herni operasyonu yapılmaktadır. Karın operasyonlarından sonra oluşan insizyonel fıtıklar ciddi iş gücü kaybına, morbiditeye ve kötü yaşam kalitesine neden olmaktadır. Yüksek insidansı ve morbiditesi nedeniyle önemli bir cerrahi sorundur. İnsizyonel fıtıklar karının kapatılmasındaki yetersiz iyileşmeden kaynaklanmaktadır. Obezite, yara kenarlarının sıkı kapatılması, yara yerinde enfeksiyon, hematom, seroma, karın kapama tekniği, steroid kullanımı, malnutrisyon (hipoproteinemi…), sigara kullanımı, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), diyabet gibi.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, sıçanlarda farklı karın kapama tekniklerinin hücresel düzeyde yara iyileşmesi üzerine patolojik ve biyokimyasal etkilerinin deneysel olarak gösterilesi amaçlanmıştır.
Bulgular: Bu çalışmada, ortalama ağrılığı 200–250 gr olan Wistar Albino cinsi dişi sıçan kullanıldı. Denekler her grupta 8 sıçandan oluşan beş gruba ayrıldı. Önceden yapılan orta hat kesisinden patolojik (enflamasyon, anjiyogenez ve kollojen aktivitesi) ve biyokimyasal [MDA (malondialdehit), NO (nitrik oksit), kaspaz 3 aktivitesi, MMP 2-9 (metalloproteinaz 2 ve 9), TNF alfa (tumör nekrosis faktor alfa), IL6 (interlökin 6)] inceleme için ‘U’ şeklinde örnekler alındı, tüm bu işlemlerden sonra sıçanlar sakrifiye edildi.
Sonuç: Bu çalışmanın sonucuna göre, eğer batın fasyası optimal (vaskülariteyi bozmayacak derecede sıkı kapatılmamalı ve uç-uca kapatılmalı) kapatılırsa, tek tek veya sürekli karın kapama tekniği arasında insizyonel fıtık gelişimi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.