FOUR RETRORECTAL TUMOR CASES OPERATED VIA POSTERIOR APPROACH

Retrorectal tumors are rarely seen, can be diagnosed with various techniques and often the treatment is troublesome. The diagnosis can be delayed when these tumors behave as perianal sinuses. All cancer patients, were treated between January 1992-January 2002 in our department, were retrospectively evaluated. The diagnostic tools, operations and pathological results were assessed in patients with retrorectal tumors. There were 4 patients (3 female) with a mean age of 28 (24-32) in our study. Pain was the most common compliant. One patient was misdiagnosed and mistreated in another institution. The excisions of the tumors were performed with coccyxectomy via a posterior approach in all cases. The pathological results were neurogenic tumor (n=2), congenital tumor (n=l) and inflammatory tumor (n=l). Retrorectal tumors should be kept in mind as a diagnosis for the recurrent perianal sinuses. The local excision of the tumor with coccyxectomy may be an appropriate surgical technique for the treatment of these tumors. To analyze the diagnosis and treatment of retrorectal tumors, with our experience of 4 patients operated in our department, was aimed in this study.

POSTERİOR YAKLAŞIM İLE ÖPERE EDİLEN DÖRT RETROREKTAL TÜMÖR VAKASI İÇEREN OLGU SERİSİ

Retrorektal tümörler çeşitli tanı araçlarıyla teşhis edilen ancak tedavisi genellikle güç, ender görülen malignitelerdir. Kendilerini perianal sinüs olarak da ortaya koyan bu tümörler tamda gecikmelere neden olmaktadır. Kliniğimizde Ocak 1992-Ocak 2002 tarihleri arasında öpere edilen tüm kanserli hastalar retrospektif olarak incelendi. Tarama sonuçlarında ortaya konulan retrorektal tümörlü hastalarda kullanılan tanı araçları, semptomatoloji, yapılan operasyonlar ve patolojik tanılar irdelendi. Çalışmamızdaki 4 olguda (üçü kadın) ortanca yaş 28'di (24-32). Ağrı en sık semptomdu. Bir hasta pilonidal sinüs tanısı ile başka bir hastanede öpere edilmişti. Hastaların hepsinde posterior yaklaşımla kitle eksizyonu ve koksiksektomi uygulandı. Patolojik tanıları nörojenik tümör (n=2), konjenital tümör (n=1), enflamatuar tümör (n=1) olarak tespit edildi. Perianal sinüs olarak da klinik bulgu verebilen bu tümörler daima akılda bulundurulmalı, şüpheli olgularda ayırıcı tam için diğer tanısal yöntemlerden faydalanılmalıdır. Koksiksin çıkarılması ile beraber yapılacak olan posterior yaklaşımla kitle eksizyonu bu tümörlerde yeterli ve güvenli bir tedavi yöntemidir. Bu çalışmada, kliniğimizde öpere edilmiş olan bu 4 olgu eşliğinde, seyrek görülen retrorektal tümörlerin tanısı ve tedavisini tartışmak amaçlanmıştır.