HPV typing with PCR in cervical cancerous and precancerous lesions

OBJECTIVE: The role of human papillomavirus (HPV) in the etiology of cervical neoplasia is now well established, however in our country, the knowledge of HPV prevalence in cervical lesions is still limited. The aim of this study was to investigate the prevalence of HPV DNA and to determine HPV types distrubution among women with cervical cancerous and precancerous lesions.
METHODS: Fifty cervical tissues with invasive cervical carcinoma and cervical intraepithelial neoplasia (CIN) were screened by nested MY/GP polymerase chain reaction (PCR) for HPV DNA.
RESULTS: Twenty-two samples were invasive cervical carcinoma, 12 were CIN 3, 7 were CIN 2 and 9 were CIN 1 lesions. Thirty-five out of 50 (70%) cervical tissues were positive for the HPV DNA. When typing was performed, the three most common HPV types were HPV 6/11 (42.9%), HPV 16 (22.9%) and HPV18 (14.3%), respectively. Dual HPV infections were found in 7 (20%) cases.
CONCLUSION: HPV prevalence and type distrubition in our study population were different to that reported worldwide. This might be related to the geographic differences of prevalence and distrubition of HPV types around the world. However, as the number of study population was limited, the further and larger studies are needed to determine more reliable HPV prevalence and distrubition of HPV types in Turkish women.

Serviks kanseri ve prekanseröz lezyonlarında PCR ile HPV tiplemesi

AMAÇ: Günümüzde serviks neoplazilerinde human papillomavirus’un (HPV) rolü kesin olarak kanıtlanmış olmakla birlikte, ülkemizde serviks lezyonlarındaki HPV prevalansı hakkında bilgilerimiz sınırlıdır. Bu çalışmada, serviks kanseri ve prekanseröz lezyonu olan kadınlarda HPV prevalansı ve HPV tipleri araştırıldı.
YÖNTEMLER: İnvaziv serviks kanseri ve servikal intraepitelyal neoplazi (CIN) tanısı almış 50 adet servikal doku örneği “nested MY/GP polymerase chain reaction’’ (PCR) ile HPV DNA varlığını araştırmak için tarandı.
BULGULAR: Servikal doku örneklerinin 22’si invaziv serviks karsinomu, 12’si CIN 3, 7’si CIN 2 ve 9’u ise CIN 1 idi. Elli olgunun 35 tanesinde (%70) HPV DNA tespit edildi. Tipleme yapıldığında, en sık rastlanan 3 HPV tipi sırasıyla, HPV 6/11 (%42,9), HPV 16 (%22,9) ve HPV 18 (%14,3) olarak bulundu. İki tip birden içeren HPV enfeksiyonu ise 7 olguda (%20) saptandı.
SONUÇ: Çalışma grubumuzdaki HPV prevalansı ve HPV tiplerinin dağılımı literatürde bildirilenlere göre farklıydı. Bu durum HPV görülme sıklığının ve HPV tiplerinin dağılımının coğrafi farklılıklar göstermesi ile ilişkili olabilir. Ayrıca olgu sayımız sınırlı olduğundan, ülkemizdeki HPV prevalansı ve HPV tiplerinin dağılımını daha doğru olarak belirlemede geniş serilerle yapılan çalışmalara ihtiyaç vardır.