South Clin Ist Euras. 2007; 18(1): 7-13

Surgıcal Treatment Of Intraartıcular Dıstal Humeral Fractures In Adults

Güven Bulut¹, Bekir Tutarlı², Talat Çağırmaz¹, Muzaffer Yıldız^1
1Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 2. Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği
²Tekirdağ Devlet Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği

OBJECTIVE: Results of surgical treatment of intraarticular distal humeral fractures in adults, which are rarely seen, present difficulties in treatment and sometimes result in serious complications, are discussed in this study. Mean age of the 27 patients (8 F, 19 M) included in the study was 31 (range 15-79). Fractures resulted from fall in 11 (41%) patients, fall from height in 9 (33%), traffic accident in 5 (18%), industrial injury in 1 (4%) and sports injury in 1 (4%). Six (26%) patients had additional injuries. Two (8%) B1, 1 (4%) B2, 4 (15%) B3, 5 (18%) C1, 12 (44%) C2 and 3 (11%) C3 fractures were determined according to AO classification. Twenty-one (78%) of the fractures were closed fractures while 6 (22%) were open. In type C fractures, 30% were open fractures. Patients underwent surgery on the mean 7th day of the injury. Surgical approaches included olecranon osteotomy in 13 (48%), triceps splitting approach defined by Campbell in 10 (37%) and posterolateral approach in 4 (15%) patients. Rigid osteosynthesis was achieved in 9 (33%) fractures, while non-rigid osteosynthesis was performed in 18 (67%) cases. Fixation of the fractures was achieved by using only plates in 2 (7%), only screws in 9 (34%), separated screws and plate in 7 (26%), screws and Kirschner wires in 6 (22%) and only Kirschner wires in 3 (11%) patients. Rehabilitation was begun as early as possible postoperatively. Mean hospitalization time was 12 days and mean follow-up time was 65 months. According to Jupiter’s evaluation criteria, 9 (32%) excellent, 12 (44%) good, 3 (12%) moderate and 3 (12%) poor results were obtained. All the moderate and poor results were in the patients with type C fractures and all were operated after the 5th day of the injury. Mean flexion-extension ranges of motion were 105°, 100° and 121° in the entire series, in C type fractures and in B type fractures, respectively. Ulnar neurapraxia developed in 4 (15%), myositis ossificans in 2 (8%) and infection in 6 (22%) patients as postoperative complications. In intraarticular distal humeral fractures in adults, satisfactory results can be obtained by means of early surgical treatment, anatomical reduction of the joint surface through appropriate surgical approach, stable fixation and immediate rehabilitation
METHODS:
RESULTS:
CONCLUSION:

Keywords: Articular, distal humerus fractures/surgery/complications; adult; range of motion; fracture fixation, internal; olecranon osteotomy; rehabilitation.

---

Erişkinlerin Distal Humerus Eklem İçi Kırıklarının Cerrahi Tedavisi

Güven Bulut¹, Bekir Tutarlı², Talat Çağırmaz¹, Muzaffer Yıldız^1
1Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 2.ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği
²Tekirdağ Devlet Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği

AMAÇ: Bu çalışmada seyrek görülen ve tedavisi zor olup, bazen önemli komplikasyonlarla sonuçlanan erişkinlerin distal humerus eklem içi kırıklarının cerrahi tedavisinin sonuçları tartışıldı. Çalışmada 27 erişkin hastanın (19 erkek, 8 kadın; ort. yaş 31; dağılım 15-79) distal humerus eklem içi kırığı değerlendirildi. Kırık nedeni olarak olguların 11’inde (%41) düşme, 9’unda (%33) yüksekten düşme, 5’inde (%18) trafik kazası, 1’er (%4) olguda iş kazası ve spor yaralanması saptandı, altı olguda (%26) ek lezyonlar da vardı. AO sınıflamasına göre 2 (%8) tip B1, 1 (%4) tip B2, 4 (%15) tip B3, 5 (%18) tip C1, 12 (%44) tip C2, 3 (%11) tip C3 kırık saptandı. Olguların 21’i (%78) kapalı, 6’sı (%22) açık kırıktı. Tip C kırıklı olgularda açık kırık oranı %30 olarak belirlendi. Olgular ortalama 7’inci günde ameliyat edildi. Cerrahi yaklaşım olarak olguların 13’ünde (%48) olekranon osteotomisi, 10’unda (%37) Campbell’in tarif ettiği triseps kesisi, 4’ünde (%15) posterolateral kesi kullanıldı. Kırıkların 9’una (%33) rijit osteosentez, 18’ine (%67) ise rijit olmayan osteosentez uygulandı. Ameliyat sonrası olabildiğince erken dönemde rehabilitasyona başlandı. Hastanede yatış süresi ortalama 12 gün, ortalama takip süresi 65 ay idi. Jupiter’in klinik değerlendirme skalasına göre olguların 9’u (%32) mükemmel, 12’si (%44) iyi, 3’ü (%12) orta, 3’ü (%12) kötü sonuç olarak değerlendirildi. Orta ve kötü sonuçların tümü C tipi kırıkları olan ve 5. günden sonra ameliyat edilen olgularda alındı. Ortalama fleksiyon-ekstansiyon hareket açıklığı tüm seride 105°, C tipi kırıklarda 100°, B tipi kırıklarda 121° bulundu. Ameliyat sonrası komplikasyon olarak olguların 4’ünde (%15) ulnar sinir nöropraksisi, 2’sinde (%8) miyozitis ossifikans, 6’sında (%22) enfeksiyon görüldü. Erişkinlerin distal humerus eklem içi kırıklarında erken cerrahi girişim, uygun yaklaşım, eklem hattının anatomik redüksiyonu, stabil fiksasyon ve erken rehabilitasyonla iyi sonuçlar alınabilir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

Anahtar Kelimeler: Anahtar Sözcükler: Artiküler, distal humerus kırığı/cerrahi/komplikasyon; erişkin; hareket açıklığı; kırık fiksasyonu, internal; olekranon osteotomisi; rehabilitasyon.

---