Clinical Significance of Cervical Low-Grade Squamous Intraepithelial Lesions: 8 Years’ Experience

INTRODUCTION: The aim of the present study was to evaluate the follow-up results in patients who initially had cervical smear results showing low-grade squamous intraepithelial lesions (LSIL) in order to determine their histologic outcomes and develop a management guideline.
METHODS: A total of 240 non-pregnant women with LSIL in their cervical smears were evaluated with colposcopy, and colposcopically directed biopsies and endocervical sampling were done as indicated. Patients had follow-up smears every 3 to 4 months.
RESULTS: Of the 240 patients with LSIL, 108 patients (62.8%) were classified as having cervical intraepithelial neoplasia 1 (CIN 1), 28 (16.3%) cases had CIN 2, 12 patients (6.8%) had CIN 3, and 4 patients (2.3%) were diagnosed with invasive cervical carcinoma. At 12-month follow-up, persistence was observed in 38 (22%) cases, and progression to high-grade dysplasia was seen in 16 (9%) cases. Regression to normal smear was observed in 118 cases (68%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Since cervical minor abnormalities can change to low-grade lesions, high-grade lesions, or even cervical carcinoma, colposcopy was found to be an appropriate method for a correct diagnosis. Colposcopy in combination with smear was the ideal approach during follow-up.

Serviksin Düşük Dereceli İntraepitelyal Lezyonlarının Klinik Önemi: Sekiz Yıllık Deneyim

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, servikal smearlerinde düşük dereceli skuamöz intraepitelyal lezyon (LGSIL) saptanan hastaların izlemleri sonucundaki histolojik tanılarının değerlendirilmesi ve bir tedavi rehberi geliştirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Servikal smear incelemesinde LGSIL saptanan 240 gebe olmayan hastanın kolposkopik incelemesi ve gerekli görülenlerde kolposkopi rehberliğinde servikal biyopsi ve endoservikal örnekleme yapıldı. Hastalar üç–dört ay aralıklarla servikal smear kontrolüne alındı.
BULGULAR: İki yüz kırk LGSIL saptanan hastanın 108’inde (%62.8) servikal intraepitelyal neoplazi 1 (CIN 1), 28’inde (%16.3) CIN 2, 12’sinde (%6.8) CIN 3 ve dördünde invazif serviks kanseri saptandı. On iki aylık takiplerinde hastaların 38’inde (%22) persistans, 16’sında (%9) yüksek dereceli displaziye progesyon, 118’inde ise (%68) regresyon olduğu gözlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Servikal minör anormallikler, düşük dereceli lezyonlara, yüksek dereceli lezyonlara ve hatta serviks kanserine dahi değişebildiği için kolposkopinin doğru tanıya ulaşmada uygun bir yöntem olduğu görüldü. Takipteki en ideal uygulama kolposkopinin smear ile beraber yapılması olarak bulundu.